کاش می شد که من از ع ش ق حذر می کردم0

یا که این زندگی سوخته سر می کردم،

ای که قلبم بشکستی و دلم بربودی

ز چه رو این دل بشکسته به غم آلودی؟

من غافل که به تو هیچ جفا ننمودم،

بکن آگه که کدامین ره کج پیمودم؟

ای فلک ننگ به تو , خنجرت از پشت زدی،

به کدامین گنه آخر تو به من مشت زدی؟

کاش می شد که زمین جسم مرا می بلعید،

کاش این دهر دورو بخت مرا برمی چید،

آه ای دوست!

که دیگر رمقی در من نیست،

تو بگو

داغ تر ار آتش غم دیگر چیست؟

من که خاکسترم اکنون و نماندم آتش.

دیگر ای باد صبا

دست ز بختم بردار

خبر از یار نیار

دل من خاک شد و

دوش به بادش دادم

مگر این غم ز سرم دور شود